سکوت
سكوت صدای گامـــــــــــــــهايم را باز پس م
ــــــــــــــی دهد
با شب خلـــــــــــــــــــوت به خانه می روم
گله ای كوچك ازســـــــــــــــگها برلاشهء سياه خيابان می دوند
خلوت شب آنها را دنــــــــــــــــــــبال می كند
و سكوت نجوای گامــــــــــــــــــــــــهاشان را می شنود
من او را به جای هــــــــــــــــــــــــــمه بر می گزينم
و او می داند كه من راست می گويم
او همه را به جای مـــــــــــــــــن بر می گزيند
و من می دانم كه همــــــــــــــــــــــــه دروغ می گويند
چه می ترسد از راســـــــــــــــــــــتی و دوست داشته شدن ، سنگدل
بر گزيننده ء دروغها
صدای گامهای ســـــــــــــــــــكوت را می شنوم
خلوتها از با همی سگها به دروغ و درندگی بهترند
سكوت گريه كرد ديـــــــــــــــــــــــــشب
سكوت به خانه ام آمد
سكوت سرزنشــــــــــــــــــــــــم داد
و سكوت ساكت ماند
و سرانجام
چــــــــــــــشمانم را اشك پركرده است.
تبادل
لینک هوشمند